Categories
مزامیر

مزامیر 64

سرود داوود

دعای برای محافظت

1 خدایا، به ناله و زاری من گوش فرا ده.

از دشمنان خود می‌ترسم، مرا از دست آنان نجات ده.

2 مرا از توطئهٔ مردم شریر

و فتنه‌انگیز رهایی ده.

3 آنها زبان خود را مانند شمشیر تیز کرده،

و مرا هدف سخنان زهرآلود خود قرار داده‌اند.

4 از کمینگاه خود، بی‌گناهان را نشانه می‌گیرند

و ناگهان و بدون ترس بر ایشان حمله می‌کنند.

5 آنها یکدیگر را در انجام نقشه‌های شرورانهٔ خود تشویق می‌کنند،

و دربارهٔ محل دامهای خود با هم مشورت می‌کنند.

می‌گویند: «چه کسی می‌تواند ما را ببیند؟»

6 آنها نقشه‌های شریرانه می‌کشند و می‌گویند:

«بسیار عالی است.»

فکر و دل انسان چقدر مرموز است!

7 امّا خدا آنها را با تیر خود خواهد زد

و زخم‌های ناگهانی بر بدنشان وارد خواهد كرد.

8 آنها را به‌خاطر زبانشان نابود خواهد ساخت

و هرکسی ببیند، آنها را مسخره خواهد كرد.

9 آنگاه همه خواهند ترسید

و آنچه را که خدا انجام داده است درک خواهند کرد

و آن را بیان خواهند نمود.

10 مردم نیک به‌خاطر آنچه که خداوند انجام داده است

شادی خواهند کرد

و به او پناه خواهند برد.

دل تمام مردم نیک شادمان باد.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/64-227418714016cacb3be130ee654161df.mp3?version_id=181—

Categories
مزامیر

مزامیر 65

سرود داوود

شکر نعمت

1 خدایا، تو در صهیون شایستهٔ ستایش هستی

و ما آنچه را که نذر کرده‌ایم ادا خواهیم كرد.

2-3 چون تو دعاها را مستجاب می‌فرمایی،

همهٔ مردم به‌خاطر گناهانشان

نزد تو خواهند آمد.

گناهان ما بر ما چیره گشته است،

امّا تو ما را می‌بخشی.

4 خوشا به حال کسانی‌که تو آنان را برگزیده‌ای

تا به پیشگاه تو بیایند و در جایگاه مقدّس تو ساکن شوند.

ما از تمام چیزهای نیکوی خانهٔ تو

و برکات معبد تو بهره‌مند خواهیم شد.

5 ای خدایی که نجات‌دهندهٔ ما هستی،

تو با کارهای عادلانه و عجیب ما را نجات می‌دهی.

تو امید مردم سراسر جهان هستی.

6 تو با قدرت خود کوهها را بنا نمودی

و نیروی عظیم خود را نشان دادی.

7 تو تلاطم دریاها

و خروش امواج

و شورش آدمیان را آرام می‌سازی.

8 ساکنان سراسر زمین

از کارهای عجیب تو حیرانند

و کارهای تو از یک سوی زمین

تا آن سوی دیگر آن شادمانی می‌آفریند.

9 باران را بر زمین می‌فرستی و از آن مراقبت می‌کنی

تا آن را سیراب و حاصلخیز کند.

رودخانه‌ها را پُر آب می‌سازی

و زمین را با غلاّت بارور می‌گردانی.

10 باران فراوان بر زمین می‌فرستی

و با بارانهای سیل‌آسا

زمین را نرم و هموار می‌کنی

تا نباتات از زمین برویند.

11 لطف تو، حاصل فراوان به بار آورده

و سراسر زمین از نعمات تو لبریز است.

12 چمنزارها پُر از گلّه

و دامنهٔ کوهها، سرشار از شادی است.

13 مزارع پوشیده از گوسفندان است

و دشتها از غلّه لبریز هستند.

همه از خوشی فریاد می‌زنند و با هم سرود می‌خوانند.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/65-da19f00c8be3c8dca2cd44434ac9ab0b.mp3?version_id=181—

Categories
مزامیر

مزامیر 66

سرود سپاس و تشکّر

1 ای مردم روی زمین برای خدا با شادی بسرایید.

2 نام پُر جلال او را ستایش کنید

و عظمت او را بستایید.

3 به خدا بگویید: «کارهای تو چقدر حیرت‌انگیز است

و قدرت تو چقدر عظیم است

که دشمنان از ترس در برابر تو تسلیم می‌شوند.

4 تمام مردم روی زمین، تو را می‌پرستند،

تو را ستایش می‌کنند

و نام تو را می‌ستایند.»

5 بیایید و کارهای شگفت‌انگیزی را

که خدا در میان مردم انجام داده است ببینید.

6 او دریا را به زمین خشک تبدیل نمود،

اجداد ما با پا از آن عبور کردند.

آنها در آن روز برای کاری که خدا کرد، شادی کردند.

7 او با قدرت خود، برای همیشه فرمانروایی می‌کند

و همهٔ اقوام را زیر نظر دارد. ای مردم سرکش،

علیه او طغیان نکنید.

8 ای مردم جهان، با آواز بلند خدای ما را ستایش کنید

تا همه صدای شما را بشنوند.

9 او ما را زنده نگاه داشت

و نگذاشت که پای ما بلغزد.

10 ای خدا، چنانکه نقره را در کوره می‌گذارند

تا پاک شود،

تو ما را در کوره آزمایش گذاشتی تا پاک شویم.

11 تو ما را در دام گرفتار کردی

و بارهای سنگینی را بر دوش ما نهادی.

12 دشمنان ما را بر ما مسلّط ساختی

و ما از میان آب و آتش عبور نمودیم.

امّا سرانجام ما را به جای سبز و خرّم آوردی.

13 قربانی‌های سوختنی به خانهٔ تو آورده‌ام

و نذرهای خود را ادا می‌کنم.

14 نذرهایی را که در زمان سختی کرده بودم

ادا خواهم كرد.

15 من گوساله‌ها و بُزها را برای تو قربانی خواهم كرد

و گوسفند را برای قربانی سوختنی تقدیم خواهم كرد

تا دود آن به آسمان برسد.

16 ای کسانی‌که به خدا احترام می‌گذارید، بیایید و بشنوید

تا شما را از کارهایی که خداوند برای من انجام داده است آگاه سازم.

17 برای کمک به درگاه او فریاد نمودم

و با سرودها او را ستایش کردم.

18 اگر به گناهان خود اقرار نمی‌کردم،

خداوند دعای مرا نمی‌شنید.

19 امّا خدا دعای مرا شنید

و آن را مستجاب فرمود.

20 خدا را سپاس می‌گویم،

چون او دعای مرا رد نکرد!

و محبّت پایدار خود را از من دریغ نفرمود.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/66-f182082069344edc45895f0b98445039.mp3?version_id=181—

Categories
مزامیر

مزامیر 67

سرود شکرگزاری

1 خدایا بر ما رحم کن و ما را برکت بده

و نور روی خود را بر ما بتابان.

2 تا همهٔ مردم راه تو را بشناسند

و قدرت نجات‌بخش تو، بر همهٔ ملّتها آشکار گردد.

3 تا ای خدا، تمام مردم تو را بپرستند

و ستایش کنند.

4 تا تمام ملّتها شادمان باشند و از خوشی بسرایند،

زیرا که تو مردم را با عدالت داوری می‌کنی

و آنها را هدایت می‌نمایی.

5 تا ای خدا، تمام مردم تو را بپرستند

و ستایش کنند.

6 زمین محصول خود را به بار آورده است

و خدا، خدای ما، ما را برکت داده است.

7 خدا ما را برکت داده است،

که همهٔ مردم، در همه‌جا او را احترام نمایند.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/67-4ff15d9231b4534e5b3305c42513f730.mp3?version_id=181—

Categories
مزامیر

مزامیر 68

سرود داوود

سرود ملّی برای پیروزی

1 خدایا، برخیز و دشمنانت را پراکنده ساز.

آنانی که از تو نفرت دارند از درگاه تو بگریزند.

2 مانند دودی که در برابر باد محو می‌شود، آنان را پراکنده ساز،

همچنان‌که موم در برابر آتش، آب می‌شود،

گناهکاران در پیشگاه خدا هلاک می‌شوند.

3 امّا نیکوکاران خوشحال می‌شوند

و در حضور خدا سرافراز می‌گردند و فریاد شادی برمی‌آورند.

4 برای خدا سرود بخوانید و نام او را بستایید.

برای او که بر ابرها سوار است، با آواز بلند بسرایید.

نام او خداوند است، در پیشگاه وی شادی کنید.

5 خدا که در بارگاه مقدّس خود می‌باشد،

پدر یتیمان و دادرس بیوه زنان است.

6 آوارگان را سر و سامان می‌دهد

و اسیران را با شادمانی آزاد می‌کند.

امّا گردنکشان را آوارهٔ بیابان می‌سازد.

7 ای خدا، هنگامی‌که قوم خود را

در بیابان هدایت می‌کردی،

8 زمین لرزید، از آسمان باران بارید

و کوه سینا از هیبت حضور تو ای خدای اسرائیل،

به لرزه درآمد.

9 ای خدا، تو باران فراوان بر زمین فرستادی

تا آن را شاداب و سرسبز گرداند،

10 قوم تو در آن ساکن گردید و ای خدا،

تو از رحمت خود، حاجات نیازمندان را برآوردی.

11 خداوند فرمان داد

و زنان این مژده را به مردم رساندند:

12 «پادشاهان و سپاهیان آنها می‌گریزند!»

زنان در خانه‌های خود غنایمی را که به دست آورده‌اند، تقسیم می‌کنند.

13 آنانی که در آغل گوسفندان می‌خوابیدند، اکنون مانند کبوتری که بالهایش نقره‌ای

و پرهایش طلایی است، آراسته شده‌اند.

14 خداوند متعال پادشاهان را مانند دانه‌های برف

بر کوه صلمون پراکنده ساخت.

15 ای کوه با عظمت باشان

و ای قلّه‌های بلند!

16 ای قلّه‌های بلند باشان،

چرا با حسرت به کوهی که خدا آن را برای سکونت خود اختیار کرد،

و مسکن ابدی او شد، می‌نگرید؟

17 خداوند با هزاران هزار ارّابه

از کوه سینا به جایگاه مقدّس خود آمد.

18 بعد به عالم بالا صعود فرمود و عدّه‌ای را با خود به اسارت برد.

از آدمیان، حتّی از یاغیان و سرکشان هدایایی دریافت نموده است.

خداوند، خدا در آنجا سکونت خواهد کرد.

19 سپاس بر خداوند

که هر روز بارهای ما را متحمّل می‌شود.

او خدای نجات‌دهندهٔ ماست.

20 خدای ما، خدای نجات‌دهنده است.

خداوند خدای ما،

ما را از مرگ می‌رهاند.

21 خداوند سر دشمنانش را که در گناه به سر می‌برند،

خواهد شکست.

22 خداوند فرمود: «من دشمنانتان را از باشان

و اعماق اقیانوسها برمی‌گردانم،

23 تا شما در خون آنها راه بروید

و سگهای شما خون آنان را بخورند.»

24 خدایا، ای خدای من و ای پادشاه من،

حرکت پیروزمندانهٔ تو را که به خانهٔ مقدّس خود وارد می‌شوی، همه دیدند.

25 سرایندگان در پیش، نوازندگان در پس

و دوشیزگان در وسط دف زنان حرکت می‌کنند.

26 خدا را در حضور جماعت او ستایش کنید.

ای فرزندان یعقوب خدا را ستایش کنید.

27 اول طایفهٔ بنیامین که کوچکترین طایفه‌هاست

سپس رهبران طایفهٔ یهودا با گروه خود

و بعد رهبران طایفهٔ زبولون و نفتالی حرکت می‌کنند.

28 خدایا، قدرتت را آشکار کن،

قدرتی را که به جای ما به کار برده‌ای.

29 به‌خاطر خانهٔ تو که در اورشلیم است،

پادشاهان جهان هدایا برای تو خواهند آورد.

30 مصر، آن حیوان وحشی نیزار

و اقوام دیگر را که مانند گلّه‌های گاو و گوساله هستند توبیخ نما؛

تا آن که به فرمان تو تسلیم شوند و نقره‌های خود را به تو تقدیم نمایند

و آنانی را که طالب جنگ می‌باشند، پراکنده گردان.

31 مصر سفیران خود را خواهد فرستاد؛

و حبشه دست دعا به سوی خدا خواهد برافراشت.

32 ای کشورهای جهان، برای خدا سرود شکرگزاری بخوانید

و برای خداوند بسرایید.

33 برای او که بر آسمانهای قدیم نشسته است

و از آنجا صدای با هیبت او به گوش می‌رسد.

34 قدرت خدا را اعلام کنید.

قوم اسرائیل از شکوه و جلال او برخوردار است

و عظمت او در آسمانها دیده می‌شود.

35 مهیب است خدا، خدای اسرائیل در جایگاه مقدّس خود؛

او به قوم خود قدرت و نیرو می‌بخشد.

متبارک باد خدا!

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/68-164780eb9e915be90a1e31bc5effad06.mp3?version_id=181—

Categories
مزامیر

مزامیر 69

سرود داوود

طلب کمک از خدا

1 خدایا، جانم به لبم رسیده است،

مرا نجات ده.

2 در گرداب مشکلات فرو رفته‌ام

و نزدیک است که از پای درآیم،

در‌ آبهای عمیق غرق می‌شوم

و سیلاب به بالای سرم رسیده است.

3 از ناله خسته شده

و گلویم خشک شده است.

در انتظار کمک تو

چشمانم تار گردیده‌اند.

4 تعداد آنانی که بی‌جهت از من نفرت دارند

از موی سرم زیادتر است.

دشمنانم دربارهٔ من دروغ می‌گویند.

آنانی که قصد جان مرا دارند، قوی هستند.

مرا مجبور کردند آنچه را که ندزدیده بودم، پس بدهم.

5 خدایا، گناهان من از تو پنهان نیستند

و تو از حماقت من آگاهی.

6 ای خداوند، خدای متعال مگذار

به‌خاطر من آنانی که بر تو توکّل نموده‌اند، شرمنده شوند.

ای خدای اسرائیل، آنانی را که به تو امید دارند

به‌خاطر من خجل مساز.

7 من به‌خاطر تو رسوا

و شرمنده شده‌ام.

8 نزد فامیلم مانند یک غریبه

و نزد خانواده‌ام مانند بیگانه‌ها شده‌ام.

9 غیرتی که برای خانهٔ تو دارم، آتشی در وجودم برافروخته.

دشمنان همچنان‌که به تو اهانت نمودند، به من نیز توهین کردند.

10 هنگامی‌که با روزه گرفتن، خود را فروتن نمودم،

مردم به من توهین کردند.

11 وقتی پلاس پوشیدم،

به من خندیدند.

12 زبانزد مردم کوچه و بازار و شرابخواران گردیده‌ام

و برایم سرود می‌خوانند.

13 امّا من، ای خداوند، به درگاه تو دعا می‌کنم.

ای خدا، در وقت مناسب به من جواب بده،

به‌خاطر محبّت پایدار خود دعایم را مستجاب فرما

و به سبب وعدهٔ خود مرا نجات بده.

14 مرا از این گِرداب مشکلات نجات بده

و از شر دشمنان، در پناه خود حفظ فرما.

15 مگذار در مشکلات غرق شوم

و در این گرفتاری‌ها نابود گردم

و سرانجام راهی گور شوم.

16 خداوندا، محبّت پایدار تو چه نیکوست،

پس به‌خاطر رحمت عظیمت به من توجّه نما.

17 روی خود را از بندهٔ خود مپوشان،

اکنون که در سختی هستم مرا مستجاب نما.

18 بیا و تاوان آزادی مرا بپرداز

و مرا از دست دشمنانم نجات بده.

19 تو می‌دانی که چگونه رسوا شده‌ام

و مورد سرزنش و توهین قرار گرفته‌ام.

تو همهٔ دشمنانم را می‌شناسی.

20 سرزنش‌های مردم، دلم را شکسته

و مأیوس شده‌ام.

به هر سو روی آوردم، دلسوزی نیافتم

و از کسی تسلّی نیافتم.

21 هنگامی‌که گرسنه بودم زهر به من تعارف کردند؛

و وقتی تشنه بودم، سرکه به من دادند.

22 بگذار جشن آنها به ماتم

و امنیّت آنان به تشویش مبدّل گردد.

23 چشمانشان را کور

و کمرشان را سست گردان.

24 خشم خود را بر سر آنان بریز

و ایشان را با آتش غضبت بسوزان.

25 خانه‌های ایشان ویران شود

و کسی در چادر‌های آنان ساکن نگردد.

26 زیرا آنها به کسانی آزار می‌رسانند که تو تنبیه نموده‌ای

و دربارهٔ آنهایی گفت‌وگو می‌کنند که تو مجازات نموده‌ای.

27 گناهانشان را در نظر بگیر

و راه نجات را بر آنان ببند.

28 نامشان را از دفتر زندگی محو کن

و آنان را جزء قوم خود مشمار.

29 امّا من در رنج و عذابم،

ای خدا مرا نجات بده و سربلند گردان.

30 من با سرود، خدا را ستایش خواهم كرد؛

و با شکرگزاری عظمت او را بیان خواهم کرد.

31 خداوند این را بیشتر از

قربانی گاو و گوساله می‌پسندد.

32 وقتی مظلومان این را ببینند، خوشحال خواهند شد

و آنانی که خدا را پرستش می‌کنند، تشویق خواهند شد.

33 زیرا خداوند دعای نیازمندان را می‌شنود

و یاران اسیر خود را از یاد نمی‌برد.

34 ای آسمان و زمین، خدا را ستایش کنید.

دریاها و همهٔ موجودات آن، او را ستایش كنید.

35 خدا اورشلیم را نجات خواهد داد

و شهرهای یهودا را دوباره آباد خواهد کرد.

قوم او آنها را تصرّف نموده در آنها سکونت خواهد کرد.

36 نسل بندگان او وارث آن خواهند شد

و کسانی‌که او را دوست می‌دارند، در آن سکونت خواهند نمود.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/69-0412744a9136fbcbcf3331f8d3032d39.mp3?version_id=181—

Categories
مزامیر

مزامیر 70

سرود داوود، یک سوگواری

درخواست کمک

1 خدایا مرا نجات بده،

خداوندا، اکنون به فریادم برس.

2 آنانی که قصد جان مرا دارند

شرمنده و رسوا شوند

و بدخواهان من آشفته

و پریشان گردند.

3 کسانی‌كه مرا مسخره می‌کنند،

هراسان شوند.

4 کسانی‌که به تو روی می‌آورند شاد و مسرور گردند.

آنانی که به‌خاطر نجات خود از تو سپاسگزارند،

همیشه بگویند: «خدا چقدر بزرگ است!»

5 خدایا، من فقیر و نیازمندم،

برای کمک به من شتاب کن،

تو خداوند و نجات‌دهندهٔ من هستی.

پس ای خداوند، تأخیر مکن.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/70-173a091a8a71f848dcb2cb542d52b7ce.mp3?version_id=181—

Categories
مزامیر

مزامیر 71

دعای مردِ پیر

1 خداوندا، به تو پناه آورده‌ام،

شرمسارم مکن!

2 تو عادل هستی، کمک کن و مرا رهایی ده.

دعایم را بشنو و مرا نجات ده.

3 پناهگاه امن من باش

و سنگری محکم برای محافظتم،

تو قلعه و پناهگاه من هستی.

4 خدایا، مرا از دست مردم شریر رهایی ده

و از شر اشخاص بدکار و ظالم برهان.

5 چون تو ای خداوند، امید من هستی،

از جوانی به تو توکّل نموده‌ام.

6 در تمام دوران عمرم به تو تکیه کرده‌‌ام

و از روز تولّدم، تو پشتیبان من بوده‌ای.

من همیشه تو را ستایش می‌کنم.

7 زندگی من سرمشق عدّهٔ زیادی گردیده است،

چون تو پشتیبان نیرومند من بوده‌ای.

8 تمام روز تو را ستایش می‌کنم.

و جلال تو را اعلام می‌نمایم.

9 اکنون که پیر و ناتوانم،

مرا از درگاه خود مَران و فراموشم مکن.

10 زیرا دشمنانم برای کشتن

من با هم توطئه می‌کنند.

11 و می‌گویند: «خدا او را ترک کرده،

پس برویم و او را دستگیر کنیم،

زیرا کسی نیست که او را از دست ما رهایی بدهد.»

12 خدایا، از من دور مباش.

ای خدای من، بشتاب و مرا کمک کن!

13 دشمنان جانم،

شرمنده و نابود گردند

و آنانی که در پی آزار من هستند،

سرافکنده و پریشان گردند.

14 امید من همیشه به تو می‌باشد؛

و بیشتر و بیشتر تو را ستایش می‌کنم!

15 تمام روز دربارهٔ نجات خود

و کارهای نیک تو که تعداد آن از فهم من خارج است،

گفت‌وگو خواهم کرد.

16 با قدرت خداوند، خدای متعال خواهم آمد

و برای همه اعلام خواهم کرد که تو یگانه خدای عادل هستی.

17 از دوران کودکی، تو مرا تعلیم داده‌ای

و من هنوز هم کارهای عجیب تو را اعلام می‌کنم.

18 پس ای خدا، اکنون که پیر شده

و موهایم سفید گردیده است،

مرا ترک منما،

تا قدرت و عجایب تو را برای نسلهای آینده بیان کنم.

19 خدایا، عدالت تو تا به آسمانها رسیده است.

تو کارهای عجیب انجام داده‌ای،

کسی مانند تو وجود ندارد.

20 تو انواع سختی‌ها و مشکلات بسیار بر سر من آوردی،

امّا دوباره قدرت مرا به من بازمی‌گردانی

و مرا از چنگال مرگ نجات خواهی داد.

21 مرا بیشتر از گذشته سربلند خواهی کرد؛

و از من دلجویی خواهی نمود.

22 ای خدای من، با نوای چنگ تو را ستایش خواهم کرد

و صداقت تو را خواهم ستود.

ای خدای مقدّس اسرائیل،

با نوای چنگ خود برای تو سرود خواهم سرایید.

23 با شادی سرود برای تو خواهم سرایید و خواهم خواند.

با تمام وجود خود خواهم خواند،

زیرا که تو مرا رهایی داده‌ای.

24 تمام روز دربارهٔ عدالت تو گفت‌وگو خواهم کرد،

زیرا همهٔ کسانی‌که می‌خواستند مرا اذیّت و آزار کنند،

شرمنده و رسوا شدند.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/71-f8b946288a4c7ef95a9dbfe71275cdf9.mp3?version_id=181—

Categories
مزامیر

مزامیر 72

سرودی از سلیمان

دعا برای پادشاه

1 خدایا، به پادشاه بیاموز که با انصاف تو داوری نماید

و انصاف خود را به او عطا فرما،

2 تا بر قوم تو با عدالت و انصاف حکومت کند

و مظلومان را با انصاف دادرسی نماید.

3 آنگاه در سراسر مملکت،

کامیابی و عدالت به بار خواهد آمد.

4 تا فقیران با انصاف داوری شوند

و حاجت نیازمندان برآورده گردد

و ظالمان نابود گردند.

5 باشد که قوم تو تا زمانی که آفتاب می‌درخشد

و ماه در آسمان است پیوسته تو را پرستش نمایند.

6 پادشاه مانند بارانی باشد که بر مزارع می‌بارد

و همچون رگباری که زمین را سیراب می‌کند.

7 در دوران او عدالت و راستی رشد و نمو کند

و صلح و کامیابی تا ماه در آسمان باقی است، برقرار باشد.

8 دامنهٔ فرمانروایی او از دریا تا دریا

و از رود فرات تا دورترین نقطهٔ جهان باشد.

9 دشمنانش در برابر او زانو زنند

و در مقابل او به خاک بیفتند.

10 پادشاهان اسپانیا و جزایر

و همهٔ سلاطین شبا و سبا برای او هدایا بیاورند.

11 تمام پادشاهان در حضور او تعظیم نمایند

و همهٔ ملّتها او را خدمت کنند.

12 وقتی نیازمندان تقاضا کنند، آنها را کمک می‌کند

و مسکینانی را که بی‌کس‌اند، یاری می‌نماید.

13 بر ضعیفان و نیازمندان رحم می‌کند

و آنها را نجات خواهد داد.

14 آنها را از ظلم ظالم و از شر بدخواهان می‌رهاند،

زیرا زندگی آنها در نظرش گرانبهاست.

15 عمر پادشاه دراز باد!

طلای شبا نصیب او گردد.

دعای خیر بدرقهٔ راهش،

و برکات خدا شامل حالش باد.

16 باشد که بذر فراوان بر زمین باشد؛

باشد که کوهها از محصول پوشانیده شوند،

و مانند لبنان سرشار از میوه شوند،

همان‌طور که چمنها پُر از علف و سبزه هستند،

شهرهایش پُر از جمعیّت باشند.

17 نام او تا ابد پاینده

و شهرتش همچون آفتاب برقرار باد.

همهٔ مردم از او برکت ببینند

و او را متبارک خوانند.

18 متبارک باد خداوند، خدای اسرائیل!

او یگانه خدایی است که کارهای شگفت‌انگیز انجام می‌دهد.

19 نام مجید او تا ابد متبارک باد.

شکوه و جلال او سراسر جهان را فرا گیرد.

آمین! آمین!

20 پایان دعاهای داوود، پسر یَسی.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/72-5ce66e465cc92991c020608c1b5de6dd.mp3?version_id=181—

Categories
مزامیر

مزامیر 73

سرود آساف

عدالت خدا

1 به راستی خدا برای قوم اسرائیل

و همهٔ کسانی‌که دل پاک دارند، نیکوست.

2 امّا من، نزدیک بود ایمان خود را از دست بدهم

و از راه راست منحرف شوم.

3 زیرا از دیدن موفقیّت اشخاص متکبّر

و شریر حسد می‌‌ورزیدم.

4 زیرا که زحمت نمی‌کشند

و بدنی قوی و سالم دارند.

5 مانند دیگران رنج و زحمت نمی‌کشند

و گرفتاری‌های دیگران را هم ندارند.

6 بنابراین به غرور آراسته‌اند،

و به خشونت ملبّس شده‌اند.

7 دلهایشان پُر از شرارت است

و افکار شرارت‌آمیز در سر خود می‌پرورانند.

8 مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای زشت می‌زنند.

متکبّرند و در پی آزار دیگران هستند.

9 حرفهای کفرآمیز به ضد خدا می‌زنند،

و با گستاخی بر مردم حکمرانی می‌کنند.

10 بنابراین حتّی قوم خدا از آنها پیروی می‌کنند

و آنها را می‌ستایند.

11 آنها می‌گویند: «خدا نمی‌‌داند.

خدای متعال از کارهای ما باخبر نمی‌شود.»

12 مردمان شریر را ببینید! آنها زندگی راحتی دارند

و ثروتشان روز به روز زیادتر می‌شود.

13 من بیهوده خود را پاک نگه داشته

و از گناه دوری می‌کنم.

14 صبح تا شب در زحمت و محنت به سر می‌برم

و هر روز سرزنش می‌شوم.

15 اگر من آن حرفها را زده بودم،

در مقابل قوم تو خیانتکار محسوب می‌شدم.

16 من کوشش کردم که این موضوع را بفهمم،

امّا فکرم به جایی نرسید.

17 تا آن که به معبد بزرگ تو رفتم،

آنگاه فهمیدم که چه سرنوشت بدی در انتظار شریران است.

18 تو آنها را در پرتگاهی لغزنده قرار خواهی داد

تا بیفتند و نابود شوند.

19 آنها در لحظه‌ای نابود می‌گردند

و عاقبتی هولناک خواهند داشت.

20 آنها مانند خوابی هستند که صبح فراموش می‌شود.

هنگامی‌که تو ای خداوند برخیزی آنان محو می‌گردند.

21 زمانی که روح من افسرده

و دلم شکسته بود،

22 احمق و نادان بودم

و در حضور تو مانند حیوانی بی‌شعور رفتار کردم!

23 با این وجود، همیشه به تو نزدیک بودم

و تو پیوسته دست مرا گرفته‌ای.

24 تو مرا طبق خواست خود هدایت می‌کنی،

و سرانجام مرا با احترام در پیشگاه خود می‌پذیری.

25 در آسمان غیراز تو کسی را ندارم

و بر روی زمین هم جز تو، چیزی نمی‌خواهم.

26 هر چند بدنم فرسوده و فکرم ضعیف گردد،

امّا خداوند قوّت قلب

و همه‌چیز من است.

27 کسانی‌که از تو دور می‌شوند، هلاک خواهند گردید.

آنهایی را که به تو وفادار نیستند، نابود خواهی كرد.

28 امّا برای من چقدر خوب است که همیشه به خدا نزدیک باشم.

به خداوند متعال پناه می‌برم

و تمام کارهای او را اعلام می‌کنم.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/73-b1f65fd39f1427dbb039358ee2b9a74e.mp3?version_id=181—