Categories
مزامیر

مزامیر 34

سرود داوود هنگامی‌که خود را در حضور ابی‌ملک دیوانه جلوه داد و رها گشت.

ستایش نیکویی خداوند

1 خداوند را همیشه ستایش می‌کنم

و شکر او پیوسته بر زبانم جاری است.

2 او را ستایش می‌کنم، به‌خاطر تمام کارهایی که انجام داده،

باشد که افسرده دلان بشنوند و شادمان گردند.

3 بیایید عظمت خداوند را اعلام کنیم

و نام او را ستایش نماییم.

4 به حضور خداوند دعا کردم. او دعایم را مستجاب فرمود

و مرا از جمیع ترسهایم رهانید.

5 رنجدیدگان، به او نگاه کردند و شادمان گشتند،

آنان هرگز شرمنده نخواهند شد.

6 بینوایان به حضور خداوند دعا کردند و او دعای ایشان را مستجاب فرمود

و آنان را از همهٔ مشکلاتشان نجات داد.

7 فرشتهٔ خداوند حافظ و رهانندهٔ کسی است

که از خداوند می‌ترسد و به او احترام می‌گذارد.

8 امتحان کنید و ببینید که خداوند چقدر نیکوست.

خوشا به حال کسانی‌که به او پناه می‌آورند.

9 ای مؤمنین، خداوند را گرامی بدارید،

زیرا کسی‌که او را گرامی بدارد محتاج به چیزی نمی‌شود.

10 شیرهای جوان هم، گاهی گرسنه می‌شوند،

امّا کسانی‌که طالب خداوند هستند هرگز محتاج نخواهند شد.

11 ای فرزندان، بیایید و به من گوش فرا دهید

تا راه احترام به خداوند را به شما بیاموزم.

12 آیا می‌خواهید از زندگی لذّت ببرید؟

آیا طالب عمر طولانی هستید و می‌خواهید که سعادتمند باشید؟

13 پس از گفتار شریرانه

و دروغ بپرهیزید.

14 از شرارت دست بردارید و کارهای نیک انجام دهید،

صلح و صفا را جسته و آن را دنبال نمایید.

15 چشمان خداوند بر نیکان است

و گوشهای وی متوجّه فریاد آنهاست.

16 خداوند مخالف مردمان شریر و بدکار است

و آثار و خاطرهٔ ایشان را از روی زمین محو می‌کند.

17 وقتی اشخاص مؤمن به حضور خداوند دعا می‌کنند،

خداوند دعای ایشان را مستجاب می‌کند و از سختی‌ها و مشکلات نجاتشان می‌دهد.

18 خداوند نزدیک شکسته‌دلان است

و آنها را از ناامیدی نجات می‌دهد.

19 رنج و زحمت شخص نیکوکار بسیار است،

امّا خداوند او را از همهٔ آنها رهایی می‌دهد.

20 خداوند از او کاملاً مراقبت می‌کند

به طوری که حتّی استخوانی از او شکسته نخواهد شد.

21 اشخاص شریر، به شرارت گرفتار می‌شوند،

و کسانی‌که از نیکوکاران نفرت دارند، به سزای کارهای خود می‌رسند.

22 خداوند، خادمان خود را نجات می‌دهد

و کسانی را که به او پناه می‌برند، می‌بخشد.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/34-52a81a50ebc32c1230f297c406ac4479.mp3?version_id=181—

Categories
مزامیر

مزامیر 35

سرود داوود

تقاضای کمک از خداوند

1 ای خداوند، با دشمنان من دشمنی کن

و با کسانی‌که با من می‌جنگند، بجنگ.

2 زره به تن کن و سپرت را بردار

و به کمک من بیا.

3 شمشیر و گُرزت را بگیر

و به مقابلهٔ دشمنان برو.

قول بده که مرا نجات خواهی داد.

4 آنانی که قصد کشتن من را دارند،

شرمنده و رسوا ساز؛

و کسانی را که بدخواه من می‌باشند

به عقب بران و خجل گردان.

5 مانند کاه در برابر باد پراکنده گردند

و فرشتهٔ خداوند آنها را برانَد.

6 هنگامی‌که فرشتهٔ خداوند آنان را تعقیب می‌کند،

راهشان تاریک و لغزنده گردد.

7 بی‌دلیل برای من دام گسترده‌اند

و بی‌سبب در راه من چاه کنده‌اند.

8 بلای ناگهانی بر سرشان فرود آید

و به دامی که برای من گسترده‌اند

خودشان گرفتار و هلاک گردند.

9 آنگاه به‌خاطر کارهای خداوند شادمان می‌گردم،

زیرا او مرا نجات داده است،

10 از صمیم دل خواهم گفت:

«خداوندا، هیچ‌کس مانند تو نیست.

ضعیفان را از دست زورمندان

و بینوایان را از دست تاراجگران رهایی می‌بخشی.»

11 شاهدان بداندیش علیه من برخاسته

و مرا به کاری که از آن خبر ندارم متّهم می‌سازند.

12 نیکی مرا با بدی جبران می‌کنند

و من ناامید می‌شوم.

13 امّا وقتی آنها بیمار بودند

من لباس ماتم به تن کرده، روزه گرفتم.

با گردن خمیده دعا نمودم.

14 مانند کسی‌که برای یک دوست یا برادر خود غصّه می‌خورد،

یا مانند کسی‌که در سوگ مادر خود ماتم می‌گیرد،

برای ایشان ماتم گرفتم.

15 امّا وقتی‌که من در مشکلی گرفتار شدم،

آنان همگی خوشحال بودند، به دور من جمع شدند تا مرا مسخره کنند،

و حتّی کسانی‌که نمی‌شناختم،

از بدرفتاری با من دست برنداشتند.

16 با بی‌شرمی بسیار مسخره‌‌ام کردند

و با نفرت بر من خیره شدند.

17 ای خداوند، تا به کی فقط نظاره‌گر خواهی بود؟

مرا از حملهٔ آنان رهایی بده

مرا از چنگال این شیرهای درّنده نجات بده.

18 آنگاه در برابر انبوه مردم تو را ستایش خواهم نمود

و در مقابل جماعت تو را سپاس خواهم گفت.

19 نگذار آنهایی که بی‌جهت با من دشمنی می‌کنند،

با خوشحالی مرا مسخره کنند،

و آنانی که بی‌سبب به من کینه می‌ورزند،

مرا تحقیر نمایند.

20 آنها رفتاری دوستانه ندارند،

بلکه برضد کسانی‌که صلح دوست هستند، تهمت می‌زنند.

21 آنها مرا متّهم ساخته می‌گویند:

«ما با چشمان خود کارهای تو را دیدیم.»

22 امّا تو ای خداوند، از همه‌چیز آگاهی،

پس خاموش منشین و مرا ترک مکن.

23 ای خداوند و ای خدای من، برخیز

و از من دفاع کن و به داد من برس.

24 خداوندا تو عادل هستی، پس بی‌گناهی مرا ثابت کن،

مگذار دشمنانم به‌خاطر من شادی کنند.

25 مگذار که آنها در دل خود بگویند:

«ما به منظور خود رسیدیم.» و یا بگویند: «ما او را شکست دادیم.»

26 آنهایی که از ناکامی من خوشحال می‌شوند،

شرمنده و خجل گردند

و کسانی‌که خود را از من برتر می‌‌دانند و فخر می‌کنند،

سرافکنده و رسوا شوند.

27 کسانی‌که خواهان بی‌گناهی من هستند

فریاد شادی برآورند و پیوسته بگویند:

«خداوند بزرگ است!

و خواهان موفّقیّت خادم خود می‌باشد.»

28 آنگاه عدالت تو را بیان خواهم کرد

و تمام روز تو را سپاس خواهم خواند.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/35-a663ce081adc9440ce73c064c980d383.mp3?version_id=181—

Categories
مزامیر

مزامیر 36

سرود داوود، بندهٔ خداوند

شرارت انسان و رحمت خدا

1 گناه در دل انسانهای شریر عمیقاً لانه کرده است.

آنها از خدا نمی‌ترسند.

2 زیرا آنها دل خود را خوش می‌کنند

و فکر می‌کنند که خدا به گناه آنها پی نمی‌برد و آن را محکوم نمی‌کند.

3 تمام سخنانشان حیله و فریب است.

کارهای نیک و عاقلانه را ترک نموده‌اند.

4 شبها نیز در بستر خود دسیسه می‌چینند.

هیچ کار خوبی انجام نمی‌دهند

و از هیچ شرارتی روگردان نیستند.

5 ای خداوند، محبّت پایدار تو همچون آسمانها نامحدود

و وفاداری تو فراتر از ابرهاست.

6 نیکوکاری تو مانند کوههای سر به فلک کشیده

و عدالت تو همچون دریاها عمیق است،

ای خداوند، انسانها و حیوانات تحت مراقبت تو می‌باشند.

7 محبّت پایدار تو ای خدا چقدر عالی است.

تمام انسانها در سایهٔ بالهای تو پناه می‌آورند.

8 همه از خوان نعمت تو می‌خورند

و از چشمهٔ رحمت تو می‌نوشند.

9 زیرا تو سرچشمهٔ زندگی هستی

و در پرتو نور تو ما روشنی را می‌بینیم.

10 به آنهایی که تو را می‌شناسند رحمت فرما،

و آنانی را که پاكدل هستند نجات ده.

11 مگذار که اشخاص مغرور بر من غالب گردند

و مردم شریر مرا فراری دهند.

12 ببین! بدکاران طوری سقوط کرده‌اند،

که دیگر نمی‌توانند برخیزند.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/36-1a5d068545f6964d5060c4e623b04011.mp3?version_id=181—

Categories
مزامیر

مزامیر 37

سرود داوود

سرنوشت شریران و نیکوکاران

1 به‌خاطر مردم شریر خود را ناراحت نکن،

و بر آنها حسادت مکن.

2 آنها بزودی مانند علف پژمرده و خشک می‌شوند

و از بین می‌روند.

3 بر خداوند توکّل نما و نیكویی کن

تا در زمین در امنیّت زندگی کنی.

4 شادمانی خود را در خداوند جستجو کن

و او خواهش دلت را برآورده خواهد ساخت.

5 خودت را به خداوند بسپار و بر او اعتماد کن.

او تو را کمک خواهد کرد.

6 او بی‌گناهی تو را مانند روز روشن، آشکار خواهد نمود.

7 در حضور خداوند ساکت باش

و با صبر منتظر کار او باش.

نگران کسانی‌که با حیله‌گری در زندگی موفّق می‌شوند، نباش.

8 از خشم و غضب دوری کن

تا به گناه گرفتار نگردی.

9 مردم شریر از بین می‌روند،

امّا کسانی‌که به خداوند توکّل می‌کنند وارث زمین خواهند شد.

10 شریران خیلی زود نابود خواهند شد،

و چون به دنبال آنها بگردی، ایشان را نخواهی یافت.

11 امّا فروتنان مالک زمین می‌شوند

و از برکات آن بهره‌مند خواهند گردید.

12 شریر برای نیكوکار دسیسه می‌چیند

و با نفرت بر او خیره می‌شود.

13 امّا خداوند به مرد شریر می‌‌خندد،

چون می‌‌‌بیند که روز نابودی او فرا می‌رسد.

14 شریران شمشیر به دست گرفته،

تیر و کمان خود را آماده کرده‌اند تا فقیران و نیازمندان را بکشند

و نیکوکاران را هلاک سازند.

15 امّا شمشیر آنها به قلب خودشان فرو می‌رود

و کمانشان خرد می‌شود.

16 دارایی اندک شخص درستکار، بهتر است

از ثروت سرشار اشخاص شریر.

17 زیرا خداوند بازوی شریران را می‌شکند

و نیكوکاران را سرفراز می‌سازد.

18 خداوند از کسانی‌که مطیع او هستند،

مراقبت می‌کند. آنها را وارث زمین می‌سازد.

19 در روزهای سختی از آنها نگه‌داری می‌کند

و در زمان قحطی، خوراک فراوان به آنها می‌دهد.

20 امّا مردم شریر هلاک می‌شوند.

دشمنان خداوند مانند گُلهای صحرایی بزودی پژمرده می‌گردند

و مثل دود در هوا محو می‌شوند.

21 شریر قرض می‌گیرد، ولی پس نمی‌دهد.

امّا شخص نیکوکار سخاوتمند و بخشنده است.

22 آنهایی را که خداوند برکت داده است، وارث زمین خواهند شد،

لیکن کسانی را که لعنت کرده است، از بین خواهند رفت.

23 خداوند از آنانی که رضایت دارد، حمایت می‌کند

و آنان را به راهی که باید بروند، هدایت می‌نماید.

24 اگر بلغزند نخواهند افتاد،

زیرا خداوند دست آنها را می‌گیرد.

25 از جوانی تا به امروز که پیر شده‌ام، به یاد ندارم که خداوند درستکاران را فراموش کرده باشد،

و یا فرزندان آنها دست به گدایی دراز کرده باشند.

26 او پیوسته با سخاوت می‌بخشد و به دیگران قرض می‌دهد،

و فرزندان ایشان متبارک خواهند بود.

27 از بدی بپرهیز و نیکی را دنبال کن

تا پایدار گردی،

28 زیرا خداوند راستی را دوست می‌دارد

و وفادارن خود را از یاد نمی‌برد.

او آنان را همیشه حمایت می‌کند،

امّا فرزندان شریران نابود خواهند شد.

29 مردم صالح وارث زمین خواهند شد

و همیشه در آنجا زندگی خواهند كرد.

30 گفتار شخص نیکو حکیمانه است

و او همیشه از روی انصاف سخن می‌گوید.

31 او دستورات خدای خود را در دلش حفظ می‌کند،

بنابراین هرگز لغزش نمی‌خورد.

32 شریر در پی فرصت است

تا شخص نیکو را از بین ببرد،

33 امّا خداوند او را به دست دشمن رها نخواهد كرد

و نخواهد گذاشت که در محاکمه محکوم شود.

34 بر خداوند امیدوار باش و اوامر او را اطاعت نما.

او تو را مالک زمین خواهد ساخت و سرفراز خواهد كرد

و تو نابودی شریران را خواهی دید.

35 مرد شریری را می‌‌شناختم که بسیار ظالم بود؛

و مانند درخت سدر لبنان به هر سو چنگ انداخته بود.

36 امّا بعد از مدّتی وقتی از آنجا می‌گذشتم او را ندیدم

و هرقدر جستجو کردم، او را نیافتم.

37 شخص نیکو و درستکار را ملاحظه نما،

او عاقبتِ نیک و آسوده‌ای دارد.

38 امّا شریر بکلّی نابود می‌شود

و نسلش از بین خواهد رفت.

39 خداوند اشخاص نیکو را نجات می‌بخشد

و در هنگام مشکلات، پناهگاه آنان می‌باشد.

40 خداوند آنها را کمک می‌کند

و از شرّ شریران رهایی می‌دهد،

زیرا به او پناه می‌آورند.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/37-374deabab0226880235a5891604dab32.mp3?version_id=181—

Categories
مزامیر

مزامیر 38

سرود داوود، یک سوگواری

دعای شخص رنج دیده

1 خداوندا، هنگامی‌که خشمناک هستی مرا مجازات نکن.

2 تیرهای تو در بدنم فرو رفته‌اند؛

و مرا به زمین زده‌ای.

3 به‌خاطر خشم تو در عذاب شدید هستم.

از دست گناهانم، همهٔ اعضای بدنم به درد آمده است.

4 چون گناهان من از سرم گذشته

و برای من بار سنگینی شده‌اند.

5 به‌خاطر حماقتم، زخمهای بدنم بو گرفته

و متعفّن شده‌اند.

6 به خود می‌پیچم و قامتم منحنی شده

و سراسر روز ناله می‌کنم.

7 کمرم از شدّت درد می‌‌سوزد

و همهٔ اعضای بدنم به درد آمده است.

8 بکلّی لِه شده و از بین رفته‌ام

و از شدّت ناله به تلاطم افتاده‌‌ام.

9 خداوندا، تو از خواسته‌های من آگاهی

و ناله‌ها‌یم از تو پنهان نیست.

10 دل من به تپش افتاده و نیرویم را از دست داده‌ام

و نوری در چشمم نمانده است.

11 دوستان و همسایگانم به‌خاطر بلایی که بر من آمده از من دوری می‌کنند

و حتّی خویشاوندانم از من گریزانند.

12 دشمنان جانم برایم دام گسترده‌اند

و کسانی‌که می‌‌‌خواهند مرا اذیّت کنند، تهدیدم می‌کنند

و تمام روز برایم نقشه می‌کشند.

13 امّا من مانند ناشنوایی هستم که نمی‌شنود

و همچون لالی که حرف نمی‌زند.

14 بلی، مانند کرها نه می‌شنوم

و نه جواب می‌دهم.

15 امّا ای خداوند، به تو توکّل دارم.

ای خداوند، خدای من، تو جواب خواهی داد.

16 من به درگاه تو دعا می‌کنم.

تو نگذار که آنان از ناراحتی من شاد شوند و بر خود ببالند.

17 جانم به لب رسیده است

و از شدّت درد لحظه‌ای آرام ندارم.

18 من به گناهان خود اعتراف می‌کنم

و از خطاهایی که کرده‌‌ام پشیمانم.

19 دشمنانم سالم و قوی هستند

و آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند بسیارند.

20 آنانی که به عوض نیکی‌های من به من بدی می‌کنند

با من مخالفت می‌کنند، چون من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

21 خداوندا، مرا ترک مکن!

ای خدای من، از من دور مباش!

22 ای خداوند، ای نجات‌دهندهٔ من، به کمک من بشتاب!

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/38-37faf20d573dab4d84bce7b1bb0ec4cb.mp3?version_id=181—

Categories
مزامیر

مزامیر 39

سرود داوود

اعتراف شخص رنجدیده

1 به خود گفتم مواظب رفتار خود خواهم بود

و کوشش خواهم كرد که سخن خطایی بر زبان نیاورم

و در حضور مردم شریر حرفی نزنم.

2 گنگ و خاموش ایستادم

حتّی حرف خوب هم از زبانم شنیده نشد،

امّا پریشانی من بیشتر می‌شد.

3 اضطراب بر من چیره شده بود،

هرچه بیشتر فکر می‌کردم بیشتر مضطرب می‌‌‌‌شدم،

سرانجام به زبان آمده و گفتم:

4 «خداوندا، می‌‌‌‌خواهم بدانم که چه وقت مرگم فرا خواهد رسید؟

چند سال دیگر از عمرم باقی است،

و چه وقت زندگی من تمام خواهد شد؟»

5 عمرم را چقدر کوتاه کرده‌ای!

تمام سالهای عمرم در نظر تو فقط لحظه‌ای است،

به راستی عمر انسان دمی بیش نیست،

6 و مانند سایه کوتاه و زودگذر است.

هرچه می‌کند بیهوده است،

او ثروت می‌اندوزد، ولی نمی‌‌داند نصیب چه کسی خواهد شد.

7 اینک ای خداوند به چه چیزی امیدوار باشم؟

امید من به توست.

8 پس گناهانم را ببخش،

مبادا اشخاص نادان مسخره‌‌ام کنند.

9 من سکوت می‌کنم و کلمه‌ای هم نخواهم گفت،

زیرا تو مرا به این روز گرفتار کردی.

10 بیش از این آزارم مده،

از دست ضربه‌های تو نزدیک است هلاک شوم.

11 انسان را به‌خاطر گناهش مجازات می‌کنی،

همهٔ چیزهایی را که او به آن دل بسته است،

مانند پارچهٔ بید خورده از بین می‌‌‌‌‌بری.

بلی، عمر انسان یک نفس بیشتر نیست.

12 خداوندا، به دعایم گوش بده،

و آه و ناله‌ام را بشنو،

و به اشکهایی که از چشمانم جاری است بنگر!

من نیز مانند اجداد خود

در این دنیا مهمان و غریبم،

13 مرا رها کن تا پیش از اینکه از این دنیا بروم،

لحظه‌ای روی شادی را ببینم.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/39-4886f44fd907a75f64dd546d785060be.mp3?version_id=181—

Categories
مزامیر

مزامیر 40

سرود داوود

سرود سپاسگزاری

1 با صبر بسیار انتظار کشیدم تا خداوند مرا کمک کند.

پس او گوش داد و ناله‌‌‌ام را شنید.

2 او مرا از لجنزار و گودال هلاکت بیرون کشید

و بر روی صخره‌ای مطمئن قرار داد.

3 او سرودی تازه به من آموخت،

سرود شکرگزاری از خدای ما.

عدّهٔ زیادی چون این را ببینند، به خود می‌آیند

و بر خداوند توکّل خواهند نمود.

4 خوشا به حال کسانی‌که بر خداوند توکّل می‌کنند،

و از اشخاص مغرور

و بت‌پرست پیروی نمی‌کنند.

5 ای خداوند خدای ما،

هیچ‌کس مانند تو نیست،

تو همیشه به فکر ما بوده‌ای و برای ما کارهای عجیب کرده‌ای،

به حدّی که نمی‌توان آنها را برشمرد

و زبان من نیز از بیان آنها عاجز است.

6 تو خواهان قربانی‌ها و هدایا نیستی.

قربانی سوختنی

و قربانی گناه را نمی‌خواهی،

امّا تو گوش شنوا به من داده‌ای تا کلام تو را بشنوم.

7 پس گفتم: «من حاضرم،

دستورات تو در کتاب تورات برای من نوشته شده است،

8 ای خدای من، چقدر دوست دارم که ارادهٔ تو را بجا آورم.

من تعالیم تو را در دل خود حفظ می‌کنم.»

9 خداوندا، در بین جماعت تو، این مژده را اعلام کرده‌‌ام

که تو ما را نجات می‌دهی.

تو می‌دانی که من هرگز در این مورد سکوت نکرده‌ام.

10 و من مژدهٔ نجات را در دل خود پنهان نکرده‌ام،

بلکه همیشه از وفاداری و کمک تو در میان جماعت سخن گفته‌ام.

دربارهٔ محبّت پایدار و صداقت تو سکوت نکرده‌ام

11 خداوندا، محبّت خود را از من دریغ مکن.

رحمت پایدار و راستی تو همیشه حافظ من باشد.

درخواست کمک

12 زیرا مشکلات بی‌شماری مرا احاطه نموده‌اند،

به اندازه‌ای که نمی‌توانم آنها را بشمارم!

گناهانم بر من سنگینی می‌کنند

به حدّی که نمی‌توانم سرم را بلند کنم،

آنها از موی سرم زیادتر شده‌اند

و طاقتم را از دست داده‌ام.

13 خدایا مرا نجات بده خداوندا،

اکنون به فریادم برس.

14 آنانی که قصد جان مرا دارند

شرمنده و رسوا شوند

و بدخواهان من آشفته

و پریشان گردند.

15 کسانی‌كه مرا مسخره می‌کنند،

هراسان شوند.

16 کسانی‌که به تو روی می‌آورند شاد و مسرور گردند.

آنانی که به‌خاطر نجات خود از تو سپاسگزارند، همیشه بگویند: «خدا چقدر بزرگ است!»

17 خدایا، من فقیر و نیازمندم،

برای کمک به من شتاب کن،

تو خداوند و نجات‌دهندهٔ من هستی.

پس ای خداوند، تأخیر مکن.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/40-0b056887d6db580c3923f26c7f54f912.mp3?version_id=181—

Categories
مزامیر

مزامیر 41

سرود داوود

دعای شخص بیمار

1 خوشا به حال کسانی‌که در اندیشهٔ فقرا هستند.

خداوند آنان را هنگام سختی نجات خواهد داد،

2 خداوند آنها را حمایت نموده، زنده نگاه می‌دارد،

آنها را در وطن خود خوشبخت می‌سازد

و در دست دشمن رهایشان نمی‌کند.

3 در هنگام بیماری خداوند آنها را کمک می‌کند

و به آنها سلامتی می‌بخشد.

4 گفتم: «خداوندا، من آدمی گناهکارم،

امّا تو بر من رحمت فرما و مرا شفا بده.»

5 دشمنانم با نفرت دربارهٔ من می‌گویند:

«چه وقت می‌میرد و نامش فراموش می‌گردد؟»

6 آنانی که برای ملاقات من می‌آیند از روی دوستی نمی‌آیند،

بلکه برای خبرچینی

و شایعه‌پراکنی می‌آیند.

7 همهٔ آنانی که از من نفرت دارند با یکدیگر دربارهٔ من پچ‌پچ می‌کنند

و مرض مرا خطرناک جلوه می‌دهند.

8 آنها می‌گویند: «به مرضی کشنده گرفتار شده

و از این بیماری جان سالم بدر نخواهد برد.»

9 حتّی بهترین دوست من که به او اعتماد کامل داشتم،

آن کس که با من نان می‌خورد،

علیه من برخاسته ‌‌است.

10 ولی خداوندا، تو بر من رحمت فرما و سلامتی مرا به من بازگردان،

تا برخاسته، جواب دشمنانم را بدهم.

11 به این وسیله من خواهم دانست

که تو از من راضی هستی و نمی‌گذاری دشمنانم بر من پیروز گردند.

12 تو، مرا به‌خاطر درستکاری‌ام کمک خواهی کرد

و پیوسته مرا در پیشگاه خود حفظ خواهی نمود.

13 سپاس بر خداوند، خدای بنی‌اسرائیل،

از ازل تا به ابد! آمین!

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/41-4a9756f051d5427c5c0b025cf43d012e.mp3?version_id=181—

Categories
مزامیر

مزامیر 42

سرودی از خاندان قورح

دعایی در دیار غربت

1 چنانکه آهو برای نهرهای آب اشتیاق دارد،

همچنان ای خداوند جان من مشتاق توست.

2 جان من تشنهٔ خداست، تشنهٔ خدای زنده!

چه وقت می‌توانم به پیشگاه تو بیایم و تو را پرستش کنم؟

3 روز و شب گریه می‌کنم و اشکهایم تنها خوراک من هستند،

دشمنانم همواره از من می‌پرسند:

«خدای تو کجاست؟»

4 چون گذشته را به‌یاد می‌آورم قلبم می‌شکند،

چگونه مردم را در روزهای عید به خانهٔ خدا رهبری می‌کردم

و فریاد شادی برمی‌آوردیم

و سرود شکرگزاری می‌‌خواندیم.

5 چرا این‌قدر افسرده‌ام؟

چرا این‌قدر در مشکلاتم غرق شده‌ام؟

بر خدا امیدوار خواهم بود

و یک‌بار دیگر او را حمد خواهم گفت

خدای من و نجات‌دهندهٔ من.

6 در این دیار غریب قلبم شکسته است.

بنابراین از سرزمین اردن

و کوههای حرمون و مصغر

تو را به یاد می‌آورم و به تو می‌اندیشم.

7 امواج غم و اندوه از سر من گذشته‌اند

و توفانهای غم احاطه‌ام کرده‌اند.

8 خداوندا، به هنگام روز، محبّت بی‌پایان خود را شامل حال من بگردان

تا من هم شبانگاه سرود شکرگزاری تو را بخوانم

و به درگاه تو که خدای حیات بخش من می‌‌باشی، دعا کنم.

9 به خدا که تکیه‌گاه من است می‌گویم:

«مرا فراموش کرده‌ای؟

چرا به‌خاطر ظلمِ دشمنان

پریشان باشم؟»

10 سخنان توهین‌آمیز آنها مانند زخمی کشنده،

مرا آزار می‌دهد، همیشه می‌پرسند:

«خدای تو کجاست؟»

11 چرا این‌قدر افسرده‌ام؟

چرا این‌قدر در مشکلاتم غرق شده‌ام؟

بر خدا امیدوار خواهم بود،

و یک‌بار دیگر او را حمد خواهم گفت

خدای من و نجات‌دهندهٔ من.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/42-d23832501d36257eb86120279e006e30.mp3?version_id=181—

Categories
مزامیر

مزامیر 43

ادامهٔ مزمور چهل و دوم

دعایی در دیار غربت

1 ای خدای من، در برابر مردم بی‌رحم از من دفاع کن

و بی‌گناهی مرا اعلام نما،

مرا از دست مردم شریر و دروغگو برهان.

2 خدایا، تو پناهگاه من هستی.

چرا رهایم کرده‌ای؟

چرا از دست ظلم دشمنان

همیشه رنج بکشم؟

3 نور و راستی خود را بفرست

تا راهنمای من باشند

و مرا به کوه مقدّس

که بارگاه توست برسانند.

4 آنگاه در برابر قربانگاه تو خواهم ایستاد

و برای تو ای خدا، خدای من که سرچشمهٔ شادی هستی،

با بربط خواهم نواخت

و سرود شکرگزاری خواهم سرایید.

5 ای جان من چرا افسرده و غمگین هستی؟

بر خدا امید داشته باش زیرا

که دوباره او را ستایش خواهی کرد،

چون او خدای من و مددکار من است.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/43-ddbcf25f4aa131cba2f1d4ba789662cd.mp3?version_id=181—