Category: مزامیر

سرود داوود

سرود سپاسگزاری

1 با صبر بسیار انتظار کشیدم تا خداوند مرا کمک کند.

پس او گوش داد و ناله‌‌‌ام را شنید.

2 او مرا از لجنزار و گودال هلاکت بیرون کشید

و بر روی صخره‌ای مطمئن قرار داد.

3 او سرودی تازه به من آموخت،

سرود شکرگزاری از خدای ما.

عدّهٔ زیادی چون این را ببینند، به خود می‌آیند

و بر خداوند توکّل خواهند نمود.

4 خوشا به حال کسانی‌که بر خداوند توکّل می‌کنند،

و از اشخاص مغرور

و بت‌پرست پیروی نمی‌کنند.

5 ای خداوند خدای ما،

هیچ‌کس مانند تو نیست،

تو همیشه به فکر ما بوده‌ای و برای ما کارهای عجیب کرده‌ای،

به حدّی که نمی‌توان آنها را برشمرد

و زبان من نیز از بیان آنها عاجز است.

6 تو خواهان قربانی‌ها و هدایا نیستی.

قربانی سوختنی

و قربانی گناه را نمی‌خواهی،

امّا تو گوش شنوا به من داده‌ای تا کلام تو را بشنوم.

7 پس گفتم: «من حاضرم،

دستورات تو در کتاب تورات برای من نوشته شده است،

8 ای خدای من، چقدر دوست دارم که ارادهٔ تو را بجا آورم.

من تعالیم تو را در دل خود حفظ می‌کنم.»

9 خداوندا، در بین جماعت تو، این مژده را اعلام کرده‌‌ام

که تو ما را نجات می‌دهی.

تو می‌دانی که من هرگز در این مورد سکوت نکرده‌ام.

10 و من مژدهٔ نجات را در دل خود پنهان نکرده‌ام،

بلکه همیشه از وفاداری و کمک تو در میان جماعت سخن گفته‌ام.

دربارهٔ محبّت پایدار و صداقت تو سکوت نکرده‌ام

11 خداوندا، محبّت خود را از من دریغ مکن.

رحمت پایدار و راستی تو همیشه حافظ من باشد.

درخواست کمک

12 زیرا مشکلات بی‌شماری مرا احاطه نموده‌اند،

به اندازه‌ای که نمی‌توانم آنها را بشمارم!

گناهانم بر من سنگینی می‌کنند

به حدّی که نمی‌توانم سرم را بلند کنم،

آنها از موی سرم زیادتر شده‌اند

و طاقتم را از دست داده‌ام.

13 خدایا مرا نجات بده خداوندا،

اکنون به فریادم برس.

14 آنانی که قصد جان مرا دارند

شرمنده و رسوا شوند

و بدخواهان من آشفته

و پریشان گردند.

15 کسانی‌كه مرا مسخره می‌کنند،

هراسان شوند.

16 کسانی‌که به تو روی می‌آورند شاد و مسرور گردند.

آنانی که به‌خاطر نجات خود از تو سپاسگزارند، همیشه بگویند: «خدا چقدر بزرگ است!»

17 خدایا، من فقیر و نیازمندم،

برای کمک به من شتاب کن،

تو خداوند و نجات‌دهندهٔ من هستی.

پس ای خداوند، تأخیر مکن.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/40-0b056887d6db580c3923f26c7f54f912.mp3?version_id=181—

سرود داوود

دعای شخص بیمار

1 خوشا به حال کسانی‌که در اندیشهٔ فقرا هستند.

خداوند آنان را هنگام سختی نجات خواهد داد،

2 خداوند آنها را حمایت نموده، زنده نگاه می‌دارد،

آنها را در وطن خود خوشبخت می‌سازد

و در دست دشمن رهایشان نمی‌کند.

3 در هنگام بیماری خداوند آنها را کمک می‌کند

و به آنها سلامتی می‌بخشد.

4 گفتم: «خداوندا، من آدمی گناهکارم،

امّا تو بر من رحمت فرما و مرا شفا بده.»

5 دشمنانم با نفرت دربارهٔ من می‌گویند:

«چه وقت می‌میرد و نامش فراموش می‌گردد؟»

6 آنانی که برای ملاقات من می‌آیند از روی دوستی نمی‌آیند،

بلکه برای خبرچینی

و شایعه‌پراکنی می‌آیند.

7 همهٔ آنانی که از من نفرت دارند با یکدیگر دربارهٔ من پچ‌پچ می‌کنند

و مرض مرا خطرناک جلوه می‌دهند.

8 آنها می‌گویند: «به مرضی کشنده گرفتار شده

و از این بیماری جان سالم بدر نخواهد برد.»

9 حتّی بهترین دوست من که به او اعتماد کامل داشتم،

آن کس که با من نان می‌خورد،

علیه من برخاسته ‌‌است.

10 ولی خداوندا، تو بر من رحمت فرما و سلامتی مرا به من بازگردان،

تا برخاسته، جواب دشمنانم را بدهم.

11 به این وسیله من خواهم دانست

که تو از من راضی هستی و نمی‌گذاری دشمنانم بر من پیروز گردند.

12 تو، مرا به‌خاطر درستکاری‌ام کمک خواهی کرد

و پیوسته مرا در پیشگاه خود حفظ خواهی نمود.

13 سپاس بر خداوند، خدای بنی‌اسرائیل،

از ازل تا به ابد! آمین!

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/41-4a9756f051d5427c5c0b025cf43d012e.mp3?version_id=181—

سرودی از خاندان قورح

دعایی در دیار غربت

1 چنانکه آهو برای نهرهای آب اشتیاق دارد،

همچنان ای خداوند جان من مشتاق توست.

2 جان من تشنهٔ خداست، تشنهٔ خدای زنده!

چه وقت می‌توانم به پیشگاه تو بیایم و تو را پرستش کنم؟

3 روز و شب گریه می‌کنم و اشکهایم تنها خوراک من هستند،

دشمنانم همواره از من می‌پرسند:

«خدای تو کجاست؟»

4 چون گذشته را به‌یاد می‌آورم قلبم می‌شکند،

چگونه مردم را در روزهای عید به خانهٔ خدا رهبری می‌کردم

و فریاد شادی برمی‌آوردیم

و سرود شکرگزاری می‌‌خواندیم.

5 چرا این‌قدر افسرده‌ام؟

چرا این‌قدر در مشکلاتم غرق شده‌ام؟

بر خدا امیدوار خواهم بود

و یک‌بار دیگر او را حمد خواهم گفت

خدای من و نجات‌دهندهٔ من.

6 در این دیار غریب قلبم شکسته است.

بنابراین از سرزمین اردن

و کوههای حرمون و مصغر

تو را به یاد می‌آورم و به تو می‌اندیشم.

7 امواج غم و اندوه از سر من گذشته‌اند

و توفانهای غم احاطه‌ام کرده‌اند.

8 خداوندا، به هنگام روز، محبّت بی‌پایان خود را شامل حال من بگردان

تا من هم شبانگاه سرود شکرگزاری تو را بخوانم

و به درگاه تو که خدای حیات بخش من می‌‌باشی، دعا کنم.

9 به خدا که تکیه‌گاه من است می‌گویم:

«مرا فراموش کرده‌ای؟

چرا به‌خاطر ظلمِ دشمنان

پریشان باشم؟»

10 سخنان توهین‌آمیز آنها مانند زخمی کشنده،

مرا آزار می‌دهد، همیشه می‌پرسند:

«خدای تو کجاست؟»

11 چرا این‌قدر افسرده‌ام؟

چرا این‌قدر در مشکلاتم غرق شده‌ام؟

بر خدا امیدوار خواهم بود،

و یک‌بار دیگر او را حمد خواهم گفت

خدای من و نجات‌دهندهٔ من.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/42-d23832501d36257eb86120279e006e30.mp3?version_id=181—

ادامهٔ مزمور چهل و دوم

دعایی در دیار غربت

1 ای خدای من، در برابر مردم بی‌رحم از من دفاع کن

و بی‌گناهی مرا اعلام نما،

مرا از دست مردم شریر و دروغگو برهان.

2 خدایا، تو پناهگاه من هستی.

چرا رهایم کرده‌ای؟

چرا از دست ظلم دشمنان

همیشه رنج بکشم؟

3 نور و راستی خود را بفرست

تا راهنمای من باشند

و مرا به کوه مقدّس

که بارگاه توست برسانند.

4 آنگاه در برابر قربانگاه تو خواهم ایستاد

و برای تو ای خدا، خدای من که سرچشمهٔ شادی هستی،

با بربط خواهم نواخت

و سرود شکرگزاری خواهم سرایید.

5 ای جان من چرا افسرده و غمگین هستی؟

بر خدا امید داشته باش زیرا

که دوباره او را ستایش خواهی کرد،

چون او خدای من و مددکار من است.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/43-ddbcf25f4aa131cba2f1d4ba789662cd.mp3?version_id=181—

سرودی از خاندان قورح

سوگِ ملّی و درخواست کمک

1 خدایا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم

و اجداد ما برای ما تعریف کرده‌اند

که تو در زمان آنها و در دوران گذشته

چه کارهای شگفتی انجام داده‌ای.

2 تو با دست خود اقوام دیگر را از این سرزمین بیرون کردی

و قوم خود را در سرزمین خودشان ساکن گرداندی.

تو آنها را مجازات کردی،

و قوم خود را توفیق بخشیدی.

3 قوم تو این سرزمین را با شمشیر خود تسخیر نکردند،

و به قدرت بازوی خویش پیروز نگردیدند،

بلکه با قدرت و توانایی تو

و با اطمینان به حضور تو

که نشانهٔ رضایت تو از آنان بود پیروز گشتند.

4 تو پادشاه و خدای من هستی،

به قوم خود پیروزی عطا فرما.

5 با کمک تو دشمنان را شکست می‌دهیم

و با نام تو بدخواهان خود را پایمال می‌کنیم.

6 نه به تیر و کمان خود توکّل خواهم کرد

و نه به شمشیر خود که مرا نجات دهد؛

7 بلکه تو ما را از دست دشمنانمان رهایی بخشیدی

و بدخواهان ما را شکست دادی.

8 ما همیشه به نام خدای خود افتخار خواهیم كرد

و پیوسته سپاسگزار تو خواهیم بود.

9 امّا اکنون ما را ترک کرده‌ای و رسوا ساخته‌ای،

لشکریان ما را کمک نمی‌کنی.

10 ما را در مقابل دشمن متواری ساخته‌ای

و آنها دارایی ما را غارت کرده‌اند.

11 ما را مانند گوسفندان به کشتارگاه فرستادی؛

و در بین اقوام جهان پراکنده ساختی.

12 قوم خود را ارزان فروختی،

آنها برای تو ارزشی نداشتند.

13 نزد همسایگان، ما را خوار و حقیر ساختی.

آنها به ما توهین می‌کنند و به ما می‌خندند.

14 ما را در میان ملّتهای دیگر انگشت‌نما ساخته‌ای،

و ما وسیلهٔ خندهٔ آنان گشته‌ایم.

15-16 پیوسته به‌خاطر اهانت دشمنان

و نفرت بدخواهان خوار و شرمنده‌ام.

17 همهٔ اینها بر ما واقع شد،

امّا ما تو را فراموش نکردیم

و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکستیم.

18 از تو دلسرد نشدیم

و از راه تو منحرف نگشتیم.

19 امّا تو ما را در بین حیوانات وحشی بدون کمک رها کردی؛

و ما را در تاریکی کامل ترک نمودی.

20 اگر ما نام تو را فراموش می‌کردیم،

یا دست کمک به سوی خدایان غیر دراز می‌کردیم،

21 البتّه تو می‌دانستی،

زیرا از اسرار دل مردم آگاهی.

22 ما به‌خاطر نام تو همیشه با مرگ روبه‌رو هستیم

و ما را مانند گوسفندانی که در انتظار کشته شدن باشند، به حساب می‌آورند.

23 ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟

برخیز و ما را برای همیشه ترک مکن.

24 چرا خود را از ما پنهان می‌کنی؟

مصیبت و رنجهای ما را از یاد مبر.

25 دیگر به خاک افتاده، شکست خورده‌ایم.

26 برخیز و به کمک ما بیا!

به‌خاطر محبّت پایدار خود ما را نجات بده.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/44-778078dbd4814ab329d17569b064b303.mp3?version_id=181—

سرودی از خاندان قورح

سرود عروسی شاهانه

1 با کلمات زیبایی که از فکرم تراوش می‌کنند،

می‌‌‌‌خواهم مانند نویسنده‌ای با استعداد،

شعر دلنوازی در وصف پادشاه بسرایم.

2 تو زیباتر از همهٔ انسانهایی،

فیض از لبان تو جاری است،

خدا برای همیشه تو را مبارک ساخته است.

3 ای پادشاه مقتدر، شمشیر خود را به کمر ببند،

تو پُر جلال و با شکوهی،

4 برای دفاع از حقیقت و راستی

با شکوه بر مَرکب خود سوار شو،

دست توانای تو، تو را پیروز می‌گرداند.

5 تیرهای تو به قلب دشمنانت خواهد نشست،

ملّتها به پای تو خواهند افتاد.

6 سلطنتی را که خدا به تو بخشیده است،

تا به ابد پایدار خواهد بود.

تو با عدالت بر ملّت خود حکومت می‌کنی.

7 راستی را دوست می‌داری

و از شرارت متنفری.

بنابراین خدای تو، تو را برگزیده،

بیش از هرکس دیگر تو را شادمان ساخته است.

8 لباسهای تو همه آمیخته به عطر است، عطر مُر، عود و دارچین،

در کاخ عاج، نوای شیرین موسیقی تو را شادمان می‌سازد.

9 دختران پادشاهان، ندیمه‌های دربار تو هستند،

ملکه، مُزیّن به طلای خالص

در سمت راست تخت تو ایستاده است.

10 ای دختر، پند مرا بشنو و به آن توجّه کن.

مردم و خانهٔ پدری خود را فراموش کن.

11 پادشاه شیفتهٔ زیبایی جمال توست.

او سَروَر توست، او را تعظیم نما.

12 مردم صُور برای تو هدیه می‌آورند،

و ثروتمندان طالب رضامندی می‌باشند.

13 عروس پادشاه را بنگرید،

او در حجلهٔ خود، در لباس قلّابدوزی چه زیباست!

14 او را با لباس رنگارنگش به حضور پادشاه می‌برند،

و ندیمه‌هایش در عقب او هستند،

و‌ آنها نیز همچنین به حضور پادشاه حاضر می‌شوند.

15 آنان با سرور و شادمانی

به کاخ پادشاه وارد می‌شوند.

16 ای پادشاه، تو پسران بسیار خواهی داشت،

آنان نیز مانند اجداد تو بر تخت پادشاهی خواهند نشست،

و تو آنان را به حکمرانی سراسر جهان خواهی گماشت.

17 سرود من، آوازهٔ تو را همیشه پایدار خواهد ساخت،

و تمام مردم پیوسته تو را ستایش خواهند نمود.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/45-0b1ea935509cf2bb5057b487d3b15833.mp3?version_id=181—

سرودی از خاندان قورح

خدا با ماست

1 خدا پناهگاه و قوّت ماست،

مددکاری که هنگام سختی فوراً به فریاد ما می‌رسد.

2 بنابراین نخواهیم ترسید، اگر چه زمین بلرزد

و کوهها به عمق اقیانوسها فرو روند،

3 یا دریاها بخروشند و کف برآورند

و کوهها به لرزه درآیند.

4 نهری است که جویهای آن شهر خدا را شادمان می‌سازد،

و به خانهٔ مقدّس او طراوت می‌بخشد.

5 چون خدا در این شهر ساکن است،

پس هرگز ویران نخواهد شد، هر بامداد به کمک آن خواهد آمد.

6 ملّتها هیاهو می‌کنند و دولتها متزلزل می‌شوند،

امّا وقتی خدا حرف می‌زند، زمین ذوب می‌گردد.

7 خداوند متعال با ماست،

خدای یعقوب پناه ماست.

8 بیایید و عجایب خداوند را مشاهده کنید،

و كارهای عظیمی را كه در دنیا انجام داده است، ببینید.

9 او جنگها را در سراسر جهان خاتمه می‌دهد.

کمانها را می‌شکند، نیزه‌ها را خُرد می‌کند،

و سپرها را در آتش می‌اندازد.

10 از جنگ دست بکشید و بدانید که من خدا هستم،

و در سراسر جهان

و در بین تمام مردمان متعال می‌باشم.

11 خداوند متعال با ماست

و خدای یعقوب پناه ماست.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/46-36df5ae56373d1d6dfcfbfa99e4f5d2b.mp3?version_id=181—

سرودی از خاندان قورح

خدا پادشاه تمام جهان

1 ای مردمان جهان دست زنید،

و با آواز بلند به حضور خدا بسرایید!

2 از خداوند، آن قادر متعال باید ترسید

او پادشاه بزرگی است، بر سراسر جهان پادشاهی می‌کند.

3 او ما را بر اقوام جهان پیروز می‌گرداند؛

و ملّتها را در پیش پای ما به خاک می‌اندازد.

4 او این سرزمین را برای سکونت ما انتخاب کرد،

سرزمینی که موجب افتخار فرزندان یعقوب است، قومی که او آنها را دوست می‌دارد.

5 خدا در میان هلهلهٔ شادی

و با صدای شیپور

به تخت خود جلوس نمود.

6 در ستایش خدا سرود بخوانید،

برای پادشاه ما سرود نیایش بخوانید.

7 خدا پادشاه سراسر جهان است؛

با سرود او را ستایش کنید.

8 خدا بر تخت مقدّس خود نشسته

و بر مردم جهان حکمرانی می‌کند.

9 پادشاهان جهان با قوم خدای ابراهیم

برای پرستش او جمع می‌شوند،

زیرا او نیرومندتر از همهٔ لشکرهای دنیا

و حاکم مطلق جهان است.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/47-db6991150074e6ebcb99ad7747338c29.mp3?version_id=181—

سرودی از خاندان قورح

شکوه جلال شهر خدا

1 خداوند بزرگ است، باید او را در شهر خدای ما

و بر کوه مقدّس او پرستش نمود.

2 صهیون، کوه خدا که زیبا و بلند است،

شهر پادشاه بزرگ که شادی بخش همهٔ مردم دنیاست.

3 خدا نشان داده است که

در قصرهای آن، در حضور او امنیّت است.

4 پادشاهان همه متّفق شدند

تا به آن شهر حمله کنند.

5 امّا وقتی آن را دیدند، تعجّب کردند

و وحشتزده فرار نمودند.

6 از ترس و وحشت مانند زنی که درد زایمان داشته باشد

به خود می‌لرزیدند.

7 همچون كشتی‌هایی که دچار توفان می‌گردند به تلاطم افتادند.

8 آنچه را که دربارهٔ کارهای خدا شنیده بودیم،

اکنون در شهر خدای خود، خداوند متعال

با چشم خود می‌بینیم.

خداوند آن شهر را همیشه حفظ خواهد کرد.

9 ای خدا، ما در معبد بزرگ تو،

به محبّت پایدار تو می‌اندیشیم.

10 تمام مردم تو را ستایش می‌کنند،

و آوازهٔ تو در سراسر عالم پیچیده است.

تو با عدالت داوری می‌کنی.

11 مردم صهیون شادمانی می‌کنند

و شهرهای یهودیه به وجد آمده‌اند،

زیرا تو با عدالت داوری می‌کنی.

12 ای قوم خدا، به دور صهیون بگردید و بُرجهایش را بشمارید.

13 به دیوارهای آن توجّه نمایید و سنگرهایش را تماشا کنید

تا بتوانید برای فرزندان خود آن را بازگو کنید

14 و بگویید این خدا، خدای ماست

و تا ابد راهنمای ماست.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/48-adbd1135501ea9cb4e41ebbdd819e23a.mp3?version_id=181—

سرودی از خاندان قورح

توکّل احمقانه بر ثروت

1 ای تمامی مردمان، این را بشنوید!

هرکس در هرجایی که هست گوش بدهد،

2 کوچک و بزرگ،

ثروتمند و فقیر.

3 افکار من روشن و آشکار است،

سخنان من همه از روی حکمت است.

4 به مَثَلها توجّه می‌کنم

و هنگامی‌که چنگ می‌نوازم معنی آنها را بیان می‌کنم.

5 چرا در هنگام خطر و یا وقتی‌که

دشمنان مرا محاصره کرده‌اند، بترسم؟

6 اینها مردمی هستند که به ثروت خود توکّل دارند

و به دارایی خویش افتخار می‌کنند!

7 هیچ‌کس نمی‌‌تواند تاوان جان خود را بدهد

و یا بهای زندگی خود را به خدا بپردازد.

8 زیرا ارزش زندگی یک انسان بسیار گرانبهاست

و هیچ چیز در مقابل آن کفایت نمی‌کند،

9 تا کسی طعم مرگ را نچشد

و تا به ابد زندگی کند.

10 همهٔ ما می‌بینیم که حتّی اشخاص عالِم هم می‌میرند،

همچنان‌که احمقان و نادانان می‌میرند.

همهٔ آنها ثروت خود را برای بازماندگان خود باقی می‌گذارند.

11 درحالی‌که آنها نام خود را بر املاک خود می‌گذارند،

گورشان خانهٔ ابدی آنها می‌گردد

و برای همیشه در آن ساکن می‌شوند.

12 جاه و مقام ما را از مرگ نجات نمی‌دهد، بلکه ما نیز خواهیم مرد

همچنان‌که یک حیوان می‌میرد.

13 سرنوشت اشخاصی که به خودشان توکّل دارند چنین است،

سرنوشت آنانی که به دارایی خود دلخوش هستند.

14 آنها مانند گوسفندان محکوم به مرگ هستند

و چوپان ایشان مرگ است.

نیکوکاران بر آنها پیروز می‌گردند

و اجساد آنان بزودی دور از خانه‌هایشان در دنیای مردگان خواهد پوسید.

15 امّا خداوند، جان مرا از دنیای مردگان می‌رهاند

و نجات می‌دهد.

16 وقتی کسی دولتمند می‌گردد و به مال و دارایی او افزوده می‌گردد،

شما آشفته نگردید،

17 او در وقت مردن،

دارایی خود را با خود به گور نخواهد برد.

18 اگرچه کسی از زندگی خود راضی باشد

و دیگران او را به‌خاطر موفقیّتش بستایند،

19 امّا سرانجام خواهد مرد و به اجداد خود خواهد پیوست

و دیگر روشنی را نخواهد دید.

20 جاه و مقام کسی او را از مرگ نجات نمی‌دهد،

بلکه او نیز خواهد مرد، همچنان‌که یک حیوان می‌میرد.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/PSA/49-1dc6da931c923253efb8062125b231fa.mp3?version_id=181—