معرّفی کتاب
کتاب حَجّای نبی، شامل پیغامهای کوتاهی است که در سال 520 قبل از میلاد از طرف خدا توسط حَجّای نبی داده شده است. یهودیان سالهاست که از اسارت برگشته در اورشلیم زندگی میکنند، ولی معبد بزرگ همچنان ویرانه باقیمانده است. پیامها از رهبران یهود میخواهد که معبد بزرگ را از نو بسازند و خداوند آیندهای را برای قومِ تجدیدِ حیات یافته و پاک شده وعده میدهد که صلح و کامیابی خواهد داشت.
تقسیمبندی کتاب
فرمان بازسازی معبد بزرگ 1:1-15
پیامهای تسلّی و امید 2:1-23
1 در روز اولِ ماهِ ششمِ سال دومِ سلطنت داریوش شاهنشاه، خداوند پیامی توسط حجّای نبی برای زروبابل پسر شالتیئیل حاکم یهودا و برای یهوشع پسر یهوصادق کاهن اعظم فرستاد.
2 خداوند متعال به حَجّای فرمود: «این مردم میگویند که اکنون وقت بازسازی خانهٔ خداوند نیست.»
3 بعد خداوند این پیام را توسط حجّای نبی برای مردم فرستاد:
4 «ای قوم من، چرا شما در خانههای زیبا زندگی میکنید درحالیکه معبد بزرگ ویران میباشد؟
5 به نتیجهٔ کارهایتان توجّه کنید:
6 زیاد میکارید، ولی محصولِ کم برمیدارید. میخورید، امّا سیر نمیشوید. مینوشید و باز هم تشنگیتان رفع نمیگردد. لباس میپوشید، امّا گرم نمیشوید. مزد میگیرید امّا گویی آن را در جیبی که سوراخ است میگذارید.
7 خوب فکر کنید و ببینید که چرا چنین است؟
8 حالا به کوه بروید و چوب بیاورید و خانهٔ مرا بازسازی کنید تا من از دیدن آن خشنود شوم و محترم شمرده شوم.
9 «منتظر محصول فراوان بودید، ولی کم به دست آوردید و وقتیکه آن محصول کم را به خانه آوردید، من آن را برباد دادم. آیا میدانید چرا من این کار را کردم؟ بهخاطر اینکه خانهٔ من ویران مانده و شما مشغول ساختن خانههای خود هستید.
10 به همین سبب است که باران نمیبارد و از زمین چیزی نمیروید.
11 من خشکسالی را بر زمین، کوهها، مزارع، تاکستانها، باغهای زیتون، سایر محصولات و همچنین انسان و حیوان و تمام حاصل زحمت شما آوردم.»
12 آنگاه زروبابل و یهوشع و تمام کسانیکه از اسارت در بابل، برگشته بودند از خداوند ترسیدند و دستور خداوند خدای خود را، که توسط حجّای نبی فرستاده شده بود، اطاعت کردند.
13 خداوند پیام دیگری توسط حجّای برای مردم فرستاد و فرمود: «من همراه شما هستم.»
14 خداوند متعال در زروبابل، حاکم یهودا، یهوشع، کاهن اعظم و در سایر مردم که از اسارت بازگشته بودند شوق و رغبتی ایجاد کرد تا در معبد بزرگ کار کنند.
15 پس در روز بیست و چهارمِ ماه ششمِ سال دومِ سلطنت داریوش، همگی جمع شدند و ساختن معبد بزرگ خداوند، خدایشان را آغاز نمودند.
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/HAG/1-dd6850984a0b209a7f4264c97a0f7cf1.mp3?version_id=181—
1 در روز بیست و یکم ماه هفتم همان سال، خداوند به حجّای نبی فرمود:
2 «از زروبابل، حاکم یهودا و یهوشع، کاهن اعظم بپرس:
3 آیا در بین شما کسی هست که جلال و عظمت معبد بزرگ را، همانطور که در سابق بود به یاد آورد؟ آیا آنچه را که اکنون میسازید به نظر شما ناچیز نیست؟
4 امّا با اینهمه، ای زروبابل و یهوشع و تمام قوم، مأیوس نشوید و قویدل باشید. به کارتان ادامه دهید، زیرا من همراه شما هستم.
5 وقتی از مصر خارج میشدید، به شما وعده دادم که روح من همیشه با شما خواهد بود، من هنوز با شما هستم، پس نترسید!
6 «بزودی بار دیگر آسمانها، زمین، دریاها و خشکی را به لرزه میآورم.
7 تمام اقوام را سرنگون میسازم. دارایی و ثروتشان به اینجا آورده میشود و این خانه را از شکوه و جلال پُر میسازم.
8 تمام طلا و نقره دنیا از آن من است.
9 این خانه با شکوهتر از سابق میشود و در اینجا به قوم خود صلح و سلامتی میبخشم.» خداوند متعال این را فرموده است.
10 در روز بیست و چهارمِ ماه نهمِ سال دومِ سلطنت داریوش، خداوند بار دیگر به حَجّای نبی فرمود:
11 «از کاهنان بپرس که شریعت به این سؤال چه جواب میدهد:
12 اگر کسی گوشت مقدّس را در ردای خود گذاشته، ببرد و چنانچه اگر دامنش با نان، آش، شراب، روغن و یا هر نوع خوراک دیگر تماس پیدا کند، آیا آن خوراک مقدّس میشود؟»
وقتی حَجّای این سؤال را از کاهنان پرسید، آنها جواب دادند: «نه.»
13 سپس حَجّای پرسید: «امّا اگر کسی با جنازهای تماس پیداکرده ناپاک شده باشد و بعد به یکی از این خوراکها دست بزند، آیا آن خوراک ناپاک میشود؟»
کاهنان جواب دادند: «بلی، ناپاک میشود.»
14 پس حَجّای گفت: «خداوند میفرماید که این مردم هم همینطور هستند، هر کاری که میکنند و هر هدیهای که به این خانه میآورند، ناپاک است.»
15 خداوند میفرماید: «حالا خوب فکر کنید و ببینید پیش از آنکه به ساختن خانهٔ من شروع کنید،
16 شما در چه وضعی بودید؟ در آن وقت شما توقع داشتید که دو خروار محصول بردارید، امّا تنها یک خروار به دست میآوردید و هرگاه میخواستید پنجاه لیتر شراب از خمره بکشید، فقط بیست لیتر در آن مییافتید.
17 من حاصل دسترنج شما را با باد سوزان، آفت و تگرگ تباه کردم، امّا شما باز هم توبه نکردید.
18 ولی از امروز به بعد که روز بیست و چهارم ماه نهم و روزی است که بنیاد خانهٔ من گذاشته شده است، خواهید دید که با شما چه میکنم.
19 هرچند که غلّهای در انبارها باقی نمانده و هنوز تاکها و درختان انجیر، انار و زیتون، میوه نیاوردهاند، امّا از همین روز شما را برکت میدهم.»
20 در همان روز بیست و چهارم ماه، بار دیگر این پیام از جانب خداوند برای حَجّای آمد:
21 «به زروبابل، حاکم یهودا بگو که بزودی آسمانها و زمین را به لرزه میآورم.
22 تختهای پادشاهان را واژگون میکنم. قدرت فرمانروایان را با ارّابه و سوارانشان از بین میبرم و اسبان و سواران آنها یکدیگر را با شمشیرهای خود میکشند.
23 در آن روز، ای زروبابل، پسر شالتیئیل، بندهٔ من، تو مانند نگین انگشتر من خواهی بود، زیرا که من تو را برگزیدهام.» این قول خداوند متعال است.
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/84/32k/HAG/2-c4158dfa50694466b1cf35e2f20fc8bd.mp3?version_id=181—